Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć odpisu podstawowego na ZFŚS – odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że dla zatrudnionych – z wyłączeniem młodocianych – ustala się ją w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy pracownika (art. 3 ust. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych). W okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2023 r. odpis podstawowy ustala się od przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2021 r., czyli od kwoty 5.104,90 zł.
Zakładając, że wysokość świadczenia urlopowego odpowiada wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS, to w ww. okresie:
1) pracownikowi zatrudnionemu w normalnych warunkach przysługuje ono w wysokości:
– 1.914,34 zł (na pełny etat),
– 957,17 zł (na 0,5 etatu),
– 1.435,76 zł (na 0,75 etatu),
– 478,59 zł (na 0,25 etatu);
2) pracownikowi wykonującemu prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze przysługuje ono w wysokości:
– 2.552,45 zł (na pełny etat),
– 1.276,23 zł (na 0,5 etatu),
– 1.914,34 zł (na 0,75 etatu),
– 638,11 zł (na 0,25 etatu);
3) pracownikowi młodocianemu przysługuje ono w wysokości 255,25 zł w pierwszym roku nauki, 306,29 zł w drugim roku nauki, 357,34 zł w trzecim roku nauki.