Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć odpisu podstawowego na ZFŚS – odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że dla zatrudnionych – z wyłączeniem młodocianych – ustala się ją w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy pracownika (art. 3 ust. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych). W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2024 r. odpis podstawowy ustala się od przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2023 r., czyli od kwoty 6.445,71 zł.
Zakładając, że wysokość świadczenia urlopowego odpowiada wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS, to w ww. okresie:
1) pracownikowi zatrudnionemu w normalnych warunkach przysługuje ono w wysokości:
– 2.417,14 zł (na pełny etat),
– 1.208,57 zł (na 0,5 etatu),
– 1.812,86 zł (na 0,75 etatu),
– 604,29 zł (na 0,25 etatu);
2) pracownikowi wykonującemu prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze przysługuje ono w wysokości:
– 3.222,86 zł (na pełny etat),
– 1.611,43 zł (na 0,5 etatu),
– 2.417,15 zł (na 0,75 etatu),
– 805,72 zł (na 0,25 etatu);
3) pracownikowi młodocianemu przysługuje ono w wysokości 322,29 zł w pierwszym roku nauki, 386,74 zł w drugim roku nauki, 451,20 zł w trzecim roku nauki.